188 senesinin Haziran ve Temmuz ayları çok güzel geçmişti.

Eylül ortalarında İstanbul'a taşınıldı.

“Hayatım senindir elmasım!” “Canım sana feda olsun beyciğim!” “Bugün de neşen yerinde ya?” “Seninle birlikte neşem bulunmaz mı? Sana fedayım ben.”

Mağazada işler pek sıkışmış, siparişler hep birden hücum etmiş, depo hıncahınç dolmuştu.

Sırrıcemal telgrafı gece saat yarıma doğru almıştı. İlk önce hiçbir kuruntuda bulunmadı.

Suphi artık mağazaya da gitmemeye başlamıştı. Ura¬ni’den bir dakika bile ayrılığa tahammül edemiyordu.

Zehra olayların akış şeklinden gayet memnun olmaktaydı. İntikamının Sırrıcemal’e ait olan kısmı mükemmelen alınmış bitmiş olup Suphi’ye ait olan kısmı da pek yolunda devam etmekteydi.

Suphi’nin yanıkları on-on beş gün içinde iyileşmiş, artık koğuştan dışarı çıkmaya ve arkadaşlarının teşvikleriyle meyhane âlemlerine başvurmaya başlamıştı.