Bir Haziran sabahı, Bayan Polly Harrington telaşla mutfağa girdi.

Ertesi gün, tam dörde yirmi kala Timothy'le Nancy açık, atlı bir arabaya binerek beklenen misafiri karşılamaya gitti.

Yalnız başına kalan Pollyanna, zihninde bir "resim" olarak canlandırdığı güzel manzaraya bakmak için camın önüne gitti.

Pollyanna, eski evin kapısına doğru yürürken o günkü bu konuşmaları düşünüyordu. Başkalarına hiç benzemeyen Bayan Snow'la karşılaşacağı için gözleri parlıyordu.

Adam garip bir işaret yapıp "Şey... Ben de" dedi. Tekrar ileriye doğru bir adım attı. Fakat ikinci adımda geriye döndü. Kaşları hala çatıktı.

Bayan Polly önce bembeyaz, sonra da kıpkırmızı kesildi. Durumu pek fazla kavrayamamıştı. Ama yeterli derecede anladığından emindi.

Pollyanna biraz sonra kendisini, çok aksi görünen, sırtüstü uzanmış adamla yalnız buldu.

Bir cumartesi günü öğleden sonra adam ona bu duygusunu söyledi. Biraz sabırsız bir tavırla, "Bana bak Pollyanna. Gelip benimle kalmaya ne dersin? Son günlerde, yüzünü gördüğüm yok" dedi.

Pollyanna, derin derin içini çekerek ayağa kalktı. Üzgün bir tavırla: "Pekala, soracağım" dedi.

Küçük kız, "Demek hasta değilim. Kaza geçirdim." diye içini çekti. "Buna memnun oldum" dedi.

Pollyanna, adamın aklından geçen düşünceleri anlayarak gülümsedi: "Hayır, hayır benim doktorum o değil. Doktor Warren, Polly teyzenin doktorudur. Benimkisi Dr. Chilton'dır."

Jimmy, üzgün üzgün içini çekti: "Sizi kızdırmak istemiyorum efendim. Zaten bunun için konuşmama başlarken Pollyanna'nın yürümesi sözünü ettim. Buna ilgi duyacağınızı tahmin etmiştim."

"Her neyse, sanatoryumdaki doktorlar, onun, verdikleri ilaçlardan daha etkili olduğunu söylüyorlar. O, küçük bir kızdır Ruth."

Doktor karısının yüzüne yakından bakınca, onun dudaklarının ve çenesinin titrediğini fark etti.

Pollyanna, az sonra gürültülü bir yol kavşağına gelince şaşkın bir şekilde durdu. Artık gözlerinden boşanan yaşlar yerlere dökülüyordu.

Çocuk, şaşkın bir şekilde sordu: "Oyun mu? Ne oyunu? Benim oyundan haberim yok."

Pollyanna çekingen bir sesle: "Bu, Bayan Carew. Seni görmeye geldi Jamie" diye yanındaki hanımı tanıttı.

Pollyanna eve döneli bir hafta olmuştu ki Bayan Chilton, Della Wetherby'den bir mektup aldı.

Bundan sonra ne yaptığını hiçbir zaman kesinlikle hatırlayamadı. Tek düşünebildiği şey, elindeki buketi fırlatıp hayatında hiçbir zaman koşamayacağı kadar hızla duvara ve Jamie'ye doğru koşmaktı.

Fakat Pollyanna eskisi gibi Jimmy ile beraber olamadı. Carew'lerin gidişini izleyen günler, sessiz fakat Jimmy olmaksızın geçti.

"Ne demek istiyorsun?" diye sorarken heyecanını belli etmemek için çaba gösteriyordu.

En sonunda Pollyanna, "Jimmy, hayatım beklememiz gerek. Şimdilik bütün söyleyeceğim bu. Dua edelim ki bana karşı duyguları tahmin ettiğin gibi olmasın..."

"Bayan Chilton seni mi kabul etmiyormuş?" diye soran adamın gözleri kızgınlıkla parlıyordu.