Mushaftaki sıralamada 21. iniş sırasına göre 73. sûre olup. 112 âyettir. “Enbiyâ”, kelimesi peygamberler anlamına gelmektedir. Mekke döneminde indiği kabul edilir. Zira Abdullah b. Mes‘ûd, “Benî İsrâil (İsrâ), Kehf, Meryem, Tâhâ ve Enbiyâ sûreleri, benim Mekke’de ilk öğrendiğim güzel sûrelerdir” demiştir (Buhârî, “Tefsîr”, 21/1). Bazı müfessirler ise 44. âyetinin Medine döneminde nâzil olduğu kanaatindedir.