Yazan: William H. Armstrong Seslendiren: Zafer Elgin William H. Armstrong,1911'de Virginia'da geçimini çiftçilikle sağlayan bir ailenin üçüncü çocuğu olarak doğdu.

Uzun boylu adam verandanın kenarında dikilmekteydi. Kocaman ve kaba görünüşlü iki direğin taşıdığı dam adamın başıyla teneke oluklar arasındaki mesafeyi neredeyse kapatıyordu. Kulübeden gelen loş ışıkla ona ve direklere ait eşit uzunlukta gölgeler oluşuyordu.

Kulübenin yanından geçen yol kumaş parçalarından dikilmiş bir yorganın üzerindeki gibi şeritler halinde uzanmaktaydı. Ekili araziler, nadasa bırakılmış tarlalar ve çalılıkların hepsi sıra sıra ağaçlardan oluşan dikişlerle birbirine eklenmiş gibi görünüyordu.

Sabahleyin, anne kahvaltı için sosis pişirmemişti. But tenceresi masanın üstündeydi ama kapağı açılmamıştı. Herkes çörek ve peynir yemişti. Evde hala biraz but kokusu vardı ancak sosis kokusu kaybolmuştu.

Kardeşlerini besledikten ve kendi de bir şeyler yedikten sonra çocuk sıcak sobanın yanına oturdu ve pencereden dışarıya baktı. Yapılacak başka bir şey yoktu. Güneş, birazdan önünden geçmekte olan bulutun arkasından yüzünü gösterecekti.

Çocuk demir kapıyı ve hapishanenin gri beton duvarlarını geçtikten sonra hızla köşeyi döndü. Bir süre mahkeme binasının önündeki duvarın orada dikildi ve arkasına baktı. Buraya gelirken içinde bir tedirginlik vardı ama bir yandan da babasını göreceği için kendini iyi hissetmişti.

Kulübe, artık yalnızlığın bütünüyle damgasını vurduğu eski günlerden bile daha sessiz hale gelmişti. O esnada rüya görmekte olan Sounder'ın tek gözü kayıyordu. Annenin mırıldanmaları daha da uzun hale gelmiş şarkıya dönüşmez olmuştu.

Çocuk, babasını aradığı gezintilerinden her döndüğünde sakat av köpeği topallayarak onu yolda karşılıyor, kuyruğunu sallıyor, arka ayakları üzerinde dikiliyor ve sağlam olan ön patisiyle çocuğu dürtüyordu. Fakat henüz, derin iniltilerin ötesinde bir ses çıkarmamıştı. Getirdiği küçük haberleri annesi sessizlikle karşılıyordu.

"Yaralarınla kim ilgilendi böyle?" diye sordu anne, çocuğun parmaklarındaki temiz beyaz bandajları görünce. Verandaya getirdiği sandalyesinde sallanıyordu. Çocuk yol üzerinde, verandadan bakınca bir nokta kadar görüneceği mesafedeyken, annesi de ona uzaktan güneşin altında ileri geri sallanan beyaz bir nokta gibi görünmüştü.